Γράμμα προς το ΣΔΕ Χανίων
Πέρασαν δύο χρόνια, δύο χρόνια όμορφα, δύο χρόνια τα οποία, αν κάποιος με κάποιο τρόπο θα μου έδινε την ευκαιρία να τα ξαναζήσω, σίγουρα θα το έκανα. Αν και τώρα, όταν κοιτάω πίσω, οι λόγοι που με έκαναν δύο χρόνια πριν να γυρίσω στα θρανία, είναι πολύ διαφορετικοί απ? αυτούς τους που τώρα θα με έκαναν να ξαναεπιστρέψω.
Απλά διότι πριν δεν υπήρχαν, δεν τους είχα καν φανταστεί.
Όπως ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι θα είμαι εδώ και θα γράφω με μια αίσθηση γλυκιάς νοσταλγίας αυτά τα λόγια. Όταν έρχονται στη θύμησή μου τα πρόσωπα, οι συνομιλίες και η αλληλεπίδραση μου με τους καθηγητές και συνεκπαιδευόμενους μου, πραγματικά νιώθω «κατά δύο χρόνια πλουσιότερος».
Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι το πάλαι καθημερινό επιπρόσθετο βάρος μιας δύσκολης παιδικής ηλικίας, θα μπορούσε να γίνει πρόξενος νοσταλγίας και βουρκωμένων ματιών.
Και αυτό το χρωστάω σε όλες και όλους εσάς τις/τους/ καθηγήτριες/καθηγητές μου. Τους υπέροχους ανθρώπους που ο Θεός έθεσε να είναι το μέσο αποκατάστασης ενός συναισθηματικού αλλά και μαθησιακού μου κενού. Ο καθένας σας ξεχωριστός με τον δικό του τρόπο και τον ξεχωριστό του χαρακτήρα. Ξεχωριστός στο να μεταδίδει και να επικοινωνεί τη γνώση, αλλά και έτοιμος να σκύψει ανθρώπινα σε καθένα από τους εκπαιδευόμενους λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες του καθενός από εμάς.
Κάποιος μπορεί να πει ότι ήταν απλώς η δουλειά σας. Λοιπόν και έτσι κυνικά να θέλει να το δει, τα δάκρυα στα μάτια το βράδυ της αποφοίτησης μαρτύρησαν ότι αυτό το ταξίδι των δύο χρόνων ήταν κάτι παρά πάνω από απλή δουλειά ή business as usual. Τα δάκρυα στα μάτια μαρτύρησαν ότι, εκτός από γνώση και ανταλλαγή θέσεων και απόψεων μεταξύ μαθητών και καθηγητών, αυτά τα δύο χρόνια στο ΣΔΕ έγινε και μια άλλη ανταλλαγή. Ακούσια χωρίς κανείς από εμάς να το επιδιώκει. Έγινε ανταλλαγή μέρους της καρδιάς μας με τη δική σας.
Με εφόδια λοιπόν τη νέα γνώση και την αυτοπεποίθηση που μας μάθατε ότι μπορούμε να έχουμε, ο καθένας συνεχίζει τον δρόμο του στο ταξίδι της ζωής. Μετά από αυτή την πολύ όμορφη στάση στην όαση που λέγεται Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Χανίων. Όαση απ? την οποία δεν πήραμε μαζί μας μόνο “νερό και εφόδια” για τη συνέχεια, αλλά και το παιδί που κάποτε αφήσαμε πίσω.
Κάποιοι από εμάς, θέλοντας να εξερευνήσουν περεταίρω τα όρια του εαυτού τους και των δυνατοτήτων τους, θα επιδιώξουν ένα τίτλο ανώτερης εκπαίδευσης, ίσως και ανώτατης. Για κάποιους το ταξίδι τελειώνει εδώ. Όπως και να έχει, άξιζε. Άξιζε κάθε λεπτό.
Καταλήγοντας θέλω να μαζέψω τα κέρδη και της ??απώλειες?? από την όλη εμπειρία και να κάνω πρώτα μια γενική ευχή λέγοντας σε όλους και σε όλες σας: Καλή συνέχεια και ο Θεός και πατέρας του Κύριου Ιησού Χριστού να ευλογήσει την ζωή σας πλούσια.
Στις «Καρυάτιδες στήλες» του ΣΔΕ, δηλαδή τις καθηγήτριές μου, θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για ό,τι κάνατε για μας αυτά τα δύο χρόνια. Εύχομαι ένα καλό καλοκαίρι και επαγγελματικό υπόλοιπο πάντα γεμάτο επιτυχίες, λιγότερη κούραση και περισσότερους λόγους για να κάνετε ό,τι κάνετε με αγάπη, μεράκι, και κέφι.
Στον διευθυντή και υποδιευθυντή ένα μεγάλο ευχαριστώ για την επιτέλεση του εξίσου σημαντικού διοικητικού τους ρόλου.
Σας αγαπάω όλους, σας αγαπάμε!
Συνεχίστε να κάνετε ό,τι κάνετε, εμείς ως αποδέκτες σας λέμε ότι το κάνετε καλά.
Στους συμμαθητές μου εύχομαι καλή σταδιοδρομία και καλές σπουδές σ? αυτούς που θα συνεχίσουν. Σ? αυτούς που το ταξίδι τους σταματάει εδώ εύχομαι να έχουν στην ζωή τους πολύ απ? ό,τι είναι αυτό που τους κάνει ευτυχισμένους. Με την χάρη του Θεού ελπίζω ότι θα ξαναβρεθούμε.
Το ΣΔΕ ήσασταν και είστε όλοι εσείς.
Σφενδύλης Πέτρος
ΣΔΕ Χανίων για τη σχολική περίοδο 2018-20
